het volendams pardon

repressief referendum voor bestuurlijke integriteit
bij calamiteiten door ondermacht

 

zodra de volendamse gemeenschap uit haar shock komt,
 zullen de splijtzwammen van de nieuwe rationaliteit hun krachten botvieren op de
vaak tot voorbeeld gestelde gemeenschapszin.

het schuldbesef, dat nu collectief gevoeld wordt
zal uiteengetrokken worden, zodat zelfs mededogen met argusogen bekeken wordt.

het schrikbarend perspectief:
 een in pijn & leed verdeelde gemeenschap, die zijn zelfreinigend
vermogen kwijt is en met argwaan zal reageren op
de hoeders van die nieuwe rationaliteit,
de onderzoekers die 'de jure' of om den brode
op zoek zijn naar een aanspreekbare schuldige en een
compensatie voor (im)materiele schade.

schuld door nalatigheid & goed vertrouwen

bij de eigenaar van het pand en zijn dochter,
het personeel dat sterretjes uitdeelt,
ouders die hun kind lieten gaan,
ieder die nog had willen waarschuwen,

zelfs wie deze ramp heeft overleefd,
kan schuldgevoelens ontwikkelen.

bij een catastrofe met deze instandigheden zal elke volendammer
iets voelen knagen en primair de behoefte hebben, dit met elkaar te verwerken.
dit verdriet kan alleen worden gelenigd
door collectieve gevoelens van
gezuiverde verantwoordelijkheid ruimte te geven.

de gemeenschapszin die direct na de ramp al ontroerend zichtbaar werd,
verdient het, in zichzelf de kracht te mogen hervinden.

de solidariteit die de regionale zorg- & hulpverlening toonde, geeft aan,
dat de lokale politiek nog een menselijke factor heeft.
uit het boven-regionale aspect van de zorgverlening blijkt tevens,
dat nederland ook politiek gesproken een volwassen europese regio is.

ook deze krachten kunnen in het geding komen, als de rationaliteit van
de volendamse omgeving (nederland?) die van de gemeenschap wil sturen.

wat zou daarvoor in deze kwestie de ratio kunnen zijn..?

mag een openbaar ministerie,
mogen particuliere bovenlokale belangenorganisaties
treden in een verdriet dat
 in deze specifieke lokale omstandigheden
niet direct om een schuldvraag verlegen zit?

ja, kortweg ja.
er is een beroep gedaan op bovenlokale inspanning.
nee, kortweg nee,
zolang vanuit de volendamse gemeenschap geen verzoek komt
tot onafhankelijk onderzoek naar schuldbevinding.

waar partijen het onderling eens zijn
en derden niet worden geschaad,
past het derden niet,
onenigheid te zaaien of zich zodanig te gedragen,
dat onenigheid zou kunnen onstaan.

dit geldt zowel het openbaar ministerie, dat
waar lokale verantwoordelijkheden in het geding zijn
zich terughoudend dient op te stellen (pikmeerarrest),
als voor (bijvoorbeeld)
 journalisten of experts op immaterieel gebied.

 wat zij te bieden hebben als “win”-mogelijkheid,
zal uiteindelijk ten koste gaan van de befaamde gemeenschapszin.

het principe-standpunt van b&w,
collectief aftreden zodra mogelijk,
getuigt van grote wijsheid.

dat de gemeenteraadsfractie groenlinks daaraan
het aftreden van de gehele raad wil verbinden,
schept een basis voor wat zou kunnen worden genoemd

het volendams pardon”.

de volendamse overheid heeft “als goed vader”
de verantwoordelijkheid over de veiligheid in eigen huis;
de volendamse burger
heeft verantwoordelijkheid voor zijn gemeentebestuur;

de volendamse jeugd, in deze zaak schrijnend duidelijk,
valt onder verantwoordelijkheid van de ouders.

een commissie van wijze mensen zal beter functioneren dan een commissie
die gaat proberen, “de ware toedracht” met “fact-finding” te onderbouwen.
daarvoor zijn de feiten van een te ontroerende eenvoud en is het risico van
ernstige beschadiging van de zo veel geprezen gemeenschapszin te groot.

de bevindingen van een dergelijke, maradigmatisch werkende commissie
zullen een gemeenschapsversterkend effect hebben
en een solide basis geven voor verkiezingen,
wanneer het gemeentebestuur zijn zetels vacant stelt.

in feite kunnen de verkiezingen dan gezien worden als
een repressief referendum:

eens...., maar nooit meer!

ook voor het bepalen van de uiteindelijke (im-)materiele schade en het vaststellen van
adequate compensatie zal op deze manier een evenwichtiger basis gevonden worden met
een betere waarborg voor het behoud van volendam:
vrede in vreugde & verdriet


holland

de hood
panarchistisch model voor
younger policy

Manhattan  Project  3.01
NL  3022 BL 54  
disclaimer     Q&A       contact
last update 09-02-2023 17:32